کتابی برای شناساندن تاریخ خوشنویسی/ وعده‌ای دیگر برای جهانی شدن
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۱۴۰۶۸
به‌گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی وزارت میراث فرهنگی، مراسم رونمایی کتاب طلایه‌داران هنر خوشنویسی موزه میرعماد (آثاری از دوره ایلخانیان اواخر عهد قاجار) به‌مناسبت هفته خوشنویسی با حضور محمدرضا کارگر مدیرکل امور موزه‌ها، کیا پارسا مدیر مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد، غلامحسین امیرخانی رئیس انجمن خوشنویسان ایران، رضا یساولی مدیر هنری کتاب طلایه‌داران هنر خوشنویسی ایران، ۲۴ مهرماه در سالن سینمای موزه ملت مجموعه فرهنگی‌تاریخی سعدآباد برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کیا پارسا مدیر مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد گفت: خوشنویسی به‌عنوان اتفاقی مهم در دنیای هنر بازتاب هنردوستی است و امید می‌رود با همت متولیان بخش‌های مختلف در بدنه میراث‌فرهنگی هر چه سریع‌تر شاهد ثبت جهانی هنر خوشنویسی و نستعلیق باشیم.
پارسا با اشاره به اینکه ۸۹ قطعه از آثار موزه میرعماد ثبت ملی شده‌اند، افزود: این موزه از سال ۷۶ افتتاح شده و طی این سالها از وظایف خود در راستای برگزاری نمایشگاه و کارگاه‌های آموزشی هیچ‌گاه غافل نبوده است.
مدیر مجموعه فرهنگی‌تاریخی سعدآباد ابراز امیدواری کرد این کتاب که به همت انتشارات یساولی منتشر شده است در آینده به‌عنوان منبع مهم اطلاعاتی مورد استفاده پژوهشگران قرار بگیرد.
در ادامه محمدرضا کارگر مدیرکل امور موزه‌ها گفت: در چند سال اخیر شاهد بودم که استاد امیرخانی و آقای یساولی با چه علاقه‌ای پیگیر انتشار این کتاب بودند که در نهایت این مهم محقق شد.
او با تاکید بر اهمیت شخصیت میرعماد بیان کرد: زمانی که در رابطه با یک هنرمند تأثیرگذار مانند میرعماد صحبت می‌کنیم، به جامعه داخلی و بین‌المللی یادآوری می‌کنیم که هنر مهم‌ترین موضوع ایرانی‌ها در همه اعصار بوده است. همچنین این چنین اتفاقاتی اجازه فراموشی را به این هنر ارزشمند نمی‌دهد.
خط به عنوان هنری مجرد دارای نبوغ است
او با تاکید بر ارزش خط به عنوان یک اثر هنری مستقل، تصریح کرد: با برگزاری چنین مراسمی به هنر خط توجه می‌شود. هنری که به‌طور مستقل دارای نبوغ است و جدا از متن، یک اثر هنری تلقی می‌شود. خط مجرد از متن و به عنوان یک هنر می‌تواند مورد توجه قرار گیرد و خود نمایی کند.
کارگر با اشاره به جایگاه بین‌المللی این هنر، ادامه داد: افراد بسیاری در دنیا محو زیبایی این هنر می‌شوند و مجموعه‌ای را خریداری میکنند که این موضوع گواه جایگاه ویژه هنر خوشنویسی در جوامع بین‌الملل است.
او در ادامه ابراز امیدواری کرد که جامعه بتواند برای تک‌تک هنرمندانش موزه‌ای مانند میرعماد داشته باشد و افزود: زمانی که خودمان را با بقیه کشورها قیاس می‌کنیم، متوجه می‌شویم ایران تا چه میزان در داشتن هنرمندان برجسته غنی است ولی ما توان قدرشناسی و معرفی این هنرمندان را به نسل جدید نداریم. این موضوع جای تأسف دارد و میراث‌فرهنگی باید در این زمینه پویاتر و فعال‌تر باشد.
مدیرکل امور موزه‌ها همکاری شکل‌گرفته بین چند نهاد خصوصی و دولتی برای انتشار چنین کتاب نفیسی را به فال نیک‌گرفت و گفت: نقش این کتاب در معرفی هنر خوشنویسی کمتر از موزه نیست. موزه میرعماد نیز یکی از موزه‌های موفق کشور است و از تک تک همکارانم در این موزه و استاد امیرخانی و یساولی برای انتشار این کتاب تشکر می‌کنم.
کتابی کامل برای شناساندن تاریخ خوشنویسی کشور
در ادامه استاد غلامحسین امیرخانی پشت تریبون دعوت شد و با تاکید بر ارزش فرهنگ و هنر در شکل‌گیری اصل و موجودیت انسان بیان کرد: خوشحالم فرصتی برای پرداختن به مطالبی که پایه و اصل موجودیت انسان است، مهیا شد. اصلی که متأسفانه در عصر امروز مورد بی‌توجهی قرار گرفته است. توجه به فرهنگ بسیار مفصل است، این گنج باید شناخته و قدر آن دانسته شود.
او در صحبت‌هایش به پیشینه هنر خوشنویسی اشاره کرد و گفت: این هنر از میانه دوره ساسانی به وجود آمده و با توجه به نشانه‌های پیدایش آن در نزدیکی کرمان، هنری ایرانی محسوب می‌شود که در ادامه و دوره اسلامی نیز وسعت پیدا کرد.
امیرخانی در ادامه به جایگاه و نقش هنر خوشنویسی در دوره معاصر و در موزه‌های دنیا اشاره کرد و افزود: این هنر بیش از اینکه در کشور خودمان به آن توجه شود در دنیا دارای هویت است.
او همچنین با تأسف برای از بین رفتن رشته‌های هنری بیان کرد: در گذشته بیش از ۱۵۰ رشته هنری در کشور وجود داشته که بیش از ۱۰۰ رشته یا از بین رفته‌اند و یا در حال از بین رفتن هستند. مسئولیت پیگیری و حمایت از این هنرها بر ما واجب است. ما تمام دستاوردهای دنیای امروز را قدردان بزرگان هنرمندی هستیم که امانتی را در اختیار ما گذاشته‌اند و باید در حفظ این امانت‌ها کوشا باشیم.
این استاد هنر خوشنویسی با ابراز خوشنودی از انتشار کتاب نفیس طلایه‌داران هنر خوشنویسی، اظهار کرد: باید برای معرفی هنرمندان کشور الگوسازی شود و این افراد به جوانان معرفی شوند. این کتاب مجموعه‌ای کامل برای هر کسی است که هیچ اطلاعی از جریان تاریخی خوشنویسی کشور ندارد و نمونه‌هایی ارزنده همراه با نقشه جغرافیای فرهنگی کشور در آن وجود دارد، که حائز اهمیت است.
یساولی نیز با ابراز خوشحالی از انتشار این کتاب، گفت: این کتاب نتیجه کار یک تیم است، مدیون آنها هستم و از همه تشکر می‌کنم. انتشار این کتاب مسئولیت سنگینی را برای کتاب‌های بعدی روی دوشم گذاشت.
فلسفی از دیگر سخنرانان این مراسم بود که در صحبت‌هایش به اهمیت خوشنویسی و تاریخچه این هنر ارزشمند پرداخت. همچنین در ادامه فیلم مستند داستانی میرعماد ساخته نیما جوادی روایتی از زندگی میرعماد الحسنی سیفی قزوینی خوشنویس دوره صفوی برای حاضران در سالن نمایش داده شد و کیوان ساکت نیز به نواختن سه‌تار پرداخت.
در پایان از کتاب طلایه‌داران هنر خوشنویسی ایران رونمایی و لوح تقدیری از سوی امیرخانی به یساولی و نیز کتاب و لوح تقدیری از سوی کیا پارسا به نیما جوادی تقدیم شد.
کد خبر 5329771منبع: مهر
کلیدواژه: خوشنویسی فهرست میراث ملی رونمایی کتاب شهرداری تهران شورای شهر تهران ویروس کرونا هلال احمر جمهوری اسلامی ایران شهر تهران وزارت آموزش و پرورش قوه قضاییه بنیاد شهید و امور ایثارگران هفته ناجا واکسن کرونا سازمان تامین اجتماعی پلیس راهور کمیته امداد امام خمینی پرونده قضایی مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد انتشار این کتاب موزه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۱۴۰۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرنوشت «تلخ» کارخانه‌ای که «موزه» نشد/«ریسباف» فقط «دست به دست» می‌شود!
خبرآنلاین اصفهان- فاطمه کازرونی: کارخانه تاریخی «ریسباف» حدود ۱۰ سال است که میان نهادهای مختلف دست به دست می شود، هر بار خبر از واگذاری این کارخانه به یک ارگان برای تبدیل شدن به موزه به گوش می رسد و خبر در خبرگزاری‌ها تا سال بعد منجمد می شود؛ با این رویه سالهاست فقط خبر تبدیل این کارخانه را به موزه می شنویم، ساختمان کارخانه هر روز فرسوده تر می‌شود؛ اطراف آن ساختمانهای تجاری بالا می‌رود و هر کلنگِ بر زمین، زخمه‌ای بر دل این کارخانه کهنه می شود که همچون خرابه ای اما هنوز پابرجاست.
تاریخ پر فراز و نشیب کارخانه ریسباف
نخستین باری که برای تهیه گزارش درارتباط با کارخانه ریسباف، تا این بنای تاریخی، پیاده راه پیمودم را به خوبی به یاد می آورم؛ ظهر یک روز گرم تابستان بود و من فاصله خانه تا این کارخانه تاریخی را زیرسایه سار درختان چناری که تنه آنها ترمیم شده اما هرگز تبر بر پیکر آنها رد نابودی بر جای نگذاشته بود گام برمی داشتم اما امروز که در «هفته فرهنگی اصفهان» تا کنار این کارخانه از خیابانهای «نصف جهان» گذر می‌کنم، چشمانم چیزی از «فرهنگ و تاریخ» نمی‌بیند به جز جای خالی بیش از ۳۰۰ درخت در منطقه یک اصفهان که به عنوان میراث «شیخ بهایی» دیگر اثری از آنها موجود نیست و خستگی تمام ناشدنی که از تن کارخانه تاریخی ریسباف در زیباترین و قدیمی ترین خیابان جهان، شره می‌کند!
سال ۹۳ بود که طی مراسمی که با دعوت معدودی از خبرنگاران برای بازدید از این کارخانه‌ی در تملک بانک ملی برگزار شد، از «ریسباف» خسته عیادت کردیم و مسئولان از استاندار و شهردار وقت اصفهان تا رئیس و غیره سخن‌ها از پروژه پرافتخار تبدیل این کارخانه به موزه گفتند، ما دیدیم، شنیدیم، نوشتیم و امیدوارانه منتظر ماندیم تا سال ۹۶، یعنی سالی که نام کارخانه ریسباف اصلا از دهن مسئولان در سخنرانی های مختلف نمی افتاد، آن سالها گویی انتظار اصلا سخت نبود و شور ابتدای جوانی رویای موزه دار شدن اصفهان را این همه دور از دسترس نمی پنداشت.
زنجیره ای تمام نشدنی از ادعای دلسوزی برای ریسباف
۱۱ اردیبهشت ماه سال ۹۶ که رسید ابوالفضل قربانی عضو شورای اسلامی شهر اصفهان پس از مدتها بار دیگر سخن از «ریسباف» به زبان آورد و در ارتباط با حوزه تفکیک زمین‌های مربوط به پشم ریس، ریسباف و شهرضای جدید به عنوان مرغوب‌ترین زمین‌های شهر اصفهان صحبت کرد و تذکر داد که باید مشخص شود این زمین‌های در تصدی چگونه و به چه کسانی واگذار شده است.
وی تصریح کرد: ضروری است که مشخص شود که شایعاتی که این روزها در خصوص واگذاری تعدادی از پلاک‌های این زمین‌های تفکیک شده به برخی از شهرداران مناطق و مسئولان صحت دارد یا خیر.
۲۳ آذرماه همان سال، قدرت الله نوروزی شهردار اصفهان در هفتمین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری خواستار واگذاری این کارخانه به شهرداری شد و عنوان کرد: در صورت واگذاری این مکان به شهرداری می توان طرح های خدماتی برای استفاده از فضای موجود در آن را اجرایی کرد.
وی افزود: فضاهایی مانند کارخانه ریسباف اصفهان ظرفیت به کارگیری برای همه اقشار از شهروندان تا دوستداران هنر و میراث فرهنگی را دارد.
خرید کارخانه تاریخی ریسباف اصفهان به قیمت ۲۰۷ میلیارد تومان
نکته جالب اینکه ۲۸ آذرماه همان سال به فاصله یک هفته از صحبتهای شهردار اصفهان، سرپرست شرکت عمران و بهسازی شهری ایران از خریداری کارخانه تاریخی ریسباف اصفهان به قیمت ۲۰۷ میلیارد تومان آن هم به عنوان بنای غیر تاریخی خبر داد!
هوشنگ عشایری در ادعایی عجیب عنوان کرد که ریسباف اصلا کارخانه تاریخی نیست! و تملک این کارخانه قدیمی با موضوع احیای بافت تاریخی متفاوت است و آن را در راستای اجرای یکی دیگر از وظایف شرکت عمران و بهسازی مبنی بر «اصلاح نقاط ناهمگون شهری» و با هدف تغییر جریان مدیریت شهری خریداری کرده اند چرا که ریسباف بنای تاریخی نیست!
ریسباف به جای موزه، کاربری کارخانه نوآوری گرفت!
خرید این کارخانه توسط شرکت عمران و بهسازی شهری ایران نیز پایان این ماجرا نبود و سال ۹۸، اتفاق عجیب دیگری افتاد، کارخانه ای که سالها توسط استانداران مختلف اصفهان کاربری‌ها مختلف برای آن ذکر شده بود، در نهایت به دلیل عدم توافق مناسب با بخش خصوصی و به دلیل واقع شدن در یکی از تجاری‌ترین نقاط اصفهان سالهاست خاک بی تدبیری می‌خورد به جای کاربری موزه نام کارخانه نوآوری گرفت.
سیدحسن قاضی عسگر سرپرست هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان، بهمن ماه سال ۹۸ این خبر را عنوان کرد و گفت: پس از سالها بحث بر سر احیای کارخانه ریسباف، در نهایت تصمیمات لازم برای احیا این کارخانه به عنوان کارخانه نوآوری اتخاذ شد.
وی ادامه داد: توجه به اینکه «ریسباف» یکی از بقایای باقیمانده از صنعت نساجی اصفهان است تصمیم گرفتیم این کارخانه را به مرکز نوآوری در شهر تبدیل کنیم تا به رشد کارآفرینی و صنایع خلاق کمک شود.
و اما.....
«ریسباف» و زمانی که در تقویم مسئولان جایگاهی ندارد
بازهم عقربه های ساعت از سال ۹۸ چرخیدند و زمانی دراز گذشت، زمانی که انگار در تقویم برخی مسئولان هیچ معنایی ندارد، میراث فرهنگی اصفهان چندین مسئول عوض کرد، استانداران و شهرداران اصفهان تغییر کردند و فرجی حاصل نشد، سال ۱۴۰۰ یک بار دیگر دوستداران اصفهان و دغدغه‌مندان طی نامه‌ای به وزیر میراث فرهنگی کشور و استاندار اصفهان خواستار حفظ و احیای ساختمان تاریخی ریسباف اصفهان شدند و این سرنوشت عجیب همچنان ادامه داشت!!
گویی قصه ریسباف ادامه داشته و دارد؛ داستان تکراری واگذاری کارخانه از سال ۱۴۰۰ تاکنون نیز تغییر اساسی را تجربه نکرد تا اینکه خردادماه سال ۱۴۰۲ یک تیتر تکراری از نور صالحی رئیس شورای شهر اصفهان، دوباره به یادمان آورد که «کارخانه ریسباف همچنان بلاتکلیف است»!
جالب اینکه با چند روز فاصله از آخرین یادآوری رئیس شورای شهر یعنی ۲۵ خردادماه ۱۴۰۲، رضا مرتضوی استاندار اصفهان باز هم خبر از واگذاری مجدد این کارخانه به وزارت میرث فرهنگی برای احداث موزه ملی اصفهان داد و گفت: موضوع تبدیل کارخانه ریسباف به موزه اصفهان در کمیسیون حقوقی و قضائی هیئت دولت مطرح و مورد پیگیری قرار گرفت و طبق این مصوبه حق بهره‌برداری زمین کارخانه، از وزارت اقتصاد به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جهت احداث موزه بزرگ اصفهان واگذار شد.
انتظار به سر رسید؛ کارخانه دوباره به دست شهرداری رسید!
بدین ترتیب کارخانه آذرماه همان سال به میرث فرهنگی واگذار شد اما اکنون و پس از گذشت حدود یک سال از وعده استاندار اصفهان برای گشوده شدن درب این کارخانه به روی مردم و پس از تنها ۵ ماه از تحویل کارخانه به میراث فرهنگی بار دیگر خبر رسیده که مالکیت ریسباف به شهرداری اصفهان رسیده است، خبری که استاندار اصفهان در نخستین نشست خبری سال جدید با خبرنگاران مطرح کرد.
قرار است با توجه به توافق بعمل‌آمده میان معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری، شهرداری اصفهان و اداره کل میراث فرهنگی، از فروردین امسال، این مجموعه تاریخی و صنعتی بزرگ اصفهان پس از برآوردهای اولیه و تهیه شرح خدمات، برای انجام عملیات نجات بخشی و ایجاد نمایشگاه فرهنگی و گردشگری در آن در اختیار شهرداری قرار گیرد تا به موزه تبدیل شود!
شاید طبیعی است کارخانه ریسباف اصفهان در یکی از گران ترین مناطق اصفهان قرار دارد، چنین سرنوشت عجیبی داشته باشد، فراموش نمی کنیم که حتی در برهه هایی از زمان بخش هایی از این کارخانه به عمد تخریب می شد، فرقی نمی کند کارخانه باشد، بنای تاریخی و قدیمی یا سینما، دراین دنیای پربلای پرمنفعت سودجویی برخی آدمها تمامی ندارد.
همان طور که سالیان پیش یکی از اعضای شورای شهر اصفهان بیان کرد که در راه مدرنیته شهری باید بلندنظر بوده و از «عالی قاپو» و «چهلستون» نیز بگذریم، مدرنیته ای ظاهری که در حقیقت منفعت طلبی برخی افرادی است که سالها شاهد تلاش آنها برای ورود به نهادهای شهری به نفع خود و تغییر قوانین، مانند بلندمرتبه سازی های غیرقانونی در اصفهان بودیم؛ درست همانند بلایی که بر سر «سینما ایران» نیز آمد و به جرم قرار داشتن در بهترین منطقه اصفهان یعنی چهارباغ عباسی و باتوجه به وسعت بنا قبل از تعیین تکلیف به شکل شبانه تخریب شد!
روزشمار تاریخی، بار دیگر از سال ۱۴۰۳
حالا این ماییم و بار دیگر شهادت روزگار و این قلم که خواهد نوشت آیا شهرداری و علی قاسم زاده شهردار اصفهان می تواند سرنوشت این کارخانه را تغییر دهد؟! «ریسبافی» که تنها کارخانه باقیمانده از مجموع ۹ کارخانه تاریخی پارچه‌بافی در اصفهان است و در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۶۰۱۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، از امروز بار دیگر در انتظار وعده های تکراری مسئولان عمر می گذارند.
و این «نصف جهانی» است که پس از گذشت ۱۰ سال از سال ۹۳ و با وجود این همه آثار تاریخی و عتیقه که برخی در انبارهای موزه‌داران و یا در زیر باران و آفتاب از میان می رود، هنوز که هنوز است «موزه ملی» ندارد! شاید این بار با پیگیری استاندار اصفهان درسال ۱۴۰۳ و قول جدی وی به مردم، گره از سرنوشت یکی از کهن ترین پروژه‌های برزمین مانده اصفهان باز شود و ریسباف اصفهان نیز بتواند هوای بهاری این روزهای نصف جهان را بدون دغدغه نفس بکشد.
توضیح: عکسهای درون گزارش مربوط به وضعیت کارخانه در سال های مختلف است.
46
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903136
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند